สาส์นชมรมฉบับที่ 2มีนาคม2551 โดยประธานเล็ก
4 posters
สาส์นชมรมฉบับที่ 2มีนาคม2551 โดยประธานเล็ก
มยุรธุช Tue Mar 10, 2009 8:38 am
ใจจริงอยากจะลงสาส์นชมรมไล่ไปเรื่อยๆ ตั้งแต่ฉบับแรกแต่สาส์นฉบับแรกๆ นั้นเขียนโดยพี่บวร ซึ่งตอนนี้มีเพียงเอกสารต้องนำไปพิมพ์ใหม่ เลยขอนำสาส์นชมรม ซึ่งนับได้ว่าเป็นสาส์นฉบับที่ 3 ซึ่งเขียนโดยประธานเล็กมาอ่านไปพรางๆก่อนเรื่องราวทริปนั้นเป็นอย่างไรลองเชิญอ่านได้เลยครับ
สาสน์ชมรมรถถีบโบราณจันทบูร
อ. 2 มีนาคม 2551
กราบสวัสดีเหล่าเพื่อนพ้องน้องพี่ชาวชมรมรถถีบโบราณจันทบูรและผู้อ่านสาสน์ที่รักทุกท่าน วันนี้ผมได้มีโอกาสมารับใช้พวกท่านอีกแล้วครับ
ตามที่ผมเกริ่นไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วว่าเราจะไปเยือนเพื่อนสมาชิกทางพลิ้วและถือโอกาสไปเที่ยวน้ำตกพลิ้วด้วยเลยและคิดว่าเส้นทางคงไกลน่าดูสำหรับผู้ไม่เคยถีบไปไกลและแรงน้อยเช่นผม.......
วันอาทิตย์นี้เรานัดกันเร็วหน่อยครับประมาณเที่ยงตรงนัดเจอกันที่เดิมณ.ฐานที่มั่นของเรา ท่านหมอปี๋และท่านอ.หลีนั่งคอยกันก่อนแล้วครับ ส่วนผม ท่านอ.เต้ ท่านมานพ สาย.....ตามเคย เราทั้ง3คนพนมมือไหว้พร้อมทั้งกล่าวคำว่าสวัสดีตามประสาผู้น้อย ท่านหมอปี๋พี่ใหญ่ที่ใจดีสำหรับน้องๆมอบกระดาษถ่ายเอกสารให้เรา 1 รีม เอาไว้ใช้ในงานของชมรม ส่วนท่านอ.หลีขอตัวขับรถไปรอที่ร้านบ้านจักรยานซึ่งเป็นจุดนัดพบของเรา ขอไปขี่ในช่วงที่2แทน เพราะทางค่อนข้างไกลสำหรับท่านทางด้านท่านพี่บวรนั้น เราจะถีบรถไปรับที่บ้านท่าน เพราะเป็นทางผ่านพอดี ท่านเฮียเต็ง ไม่เห็นเลยและสมาชิกส่วนใหญ่ก็รออยู่ที่จุดนัดพบครับ
12.30น. เราทั้ง4 คนก็เตรียมความตัวเช๊คลมยาง ตรวจดูไส้ไก่ โซ่ และอุปกรณ์ในการเดินทางแต่การที่เราจะเอาของไปทั้งหมดในการเดินทางไม่ว่าจะเป็นอาหาร ยารักษาโรค อุปกรณ์ทั้งหลายทั้งปวงก็ไม่สู้เตรียมความพร้อมทางใจและเตรียมรับมือกับความไม่พร้อมที่จะเกิดขึ้นที่อยู่เบื้องหน้า ตรวจความเรียบร้อยเสร็จเรียบร้อยแล้วขึ้นอานล้อหมุน ไปกันเลยช้าอยู่ใย เราทั้ง4 ใช้เวลาลัดเลาะออกจากตัวเมืองโดยใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงหมุ่บ้านศิราพรวิวล์ ท่านพี่บวรคอยเราอยู่ที่หน้าหมู่บ้านแล้วครับ และหันไปตามเสียงคนร้องทักทางด้านหลังอ๋อ.........นึกว่าใคร ที่แท้ก็ใครนี้เองฮะฮ่าๆๆๆๆๆๆ....ท่านเฮียเต็งของเรานั้นเองครับแต่วันนี้ไม่ได้ถีบรถแต่บิดมอร์ไซร์4จังหวะออโตเมติก แบบเด็กแนวทั่วๆๆไปพี่ท่านคงอยากกระชากวัยหรืออย่างไรไม่ทราบได้ ถามไถ่ได้ใจความว่าไม่สามารถไปร่วมกิจกรรมของชมรมได้( อีกแล้ว )แต่ขอบิดไปส่งเราที่จุดนัดพบครับ เท่ากับว่าในช่วงแรกมี5 คนถีบ กับ1 บิด............
วันนี้อากาศค่อนข้างท้าทายมากครับ แดดร้อน ลมแรงแต่ผมก็วัดค่าทางฟิสิกส์ไม่ได้ว่าสักกี่มากน้อยแต่รู้เพียงว่าเหนื่อยแล้วเราแยกจากถนนใหญ่ตัดไปทางแยกเข้าหนองบัวด้วยระยะทางไกลหรือ นอนน้อยกระมังท่านมานพขาเริ่มตายครับ แถมทำท่าเหมือนท่องคาถาสวดมนต์พอถีบไปประชิด ที่ไหนได้บ่น....นั้นเอง” ...โอ้ย...ทำไมหนักจังเหมือนมีคนมานั่งซ้อนท้ายเลย.” ท่านเฮียเต็งผู้มากประสบการณ์จึงช่วยไปบิดมอร์ไซร์ช่วยลากจูงเพื่อให้ท่านมานพได้เบาแรงบ้างสลับกับช่วยท่านอ.เต้ ส่วนท่านหมอปี๋พี่ท่านเทพมากเหงื่อไม่ตกเลย ท่านพี่บวรก็เช่นเดียวกันไปกินอะไรกันมาไม่รู้ครับแรงดีจริงๆ ส่วนผมไม่ต้องพูดถึงเลย............หอบจับครับ
ไม่กี่กิโลเมตรแล้วเราก็จะถึงจุดนัดพบแล้วท่านเฮียเต็งคงจะครั่นเนื้อครั่นตัวขอถีบรถผมบ้าง แล้วกระซิบเบาๆๆว่า..”.เดี๊ยวจะโชว์ให้ดุ...”ท่านเฮียเต็งขึ้นอานได้ก็ใช้ท่วงท่าแบบเสือหมอบเลยใช้ความเร็วค่อนข้างสูงเสียดายไม่มีไมล์วัด ผมอดเป็นห่วงไม่ได้เลย ห่วงรถนะครับกลัวจะหลุดเป็นชิ้นๆๆท่านหมอปี๋นึกสนุกควบตามแบบหายใจรดต้นคอกันเลย ท่านอ.เต้ควบตามบ้างแพ้ชนะผมไม่อาจรู้ได้ครับเพราะหนทางคดเคี้ยวมองไม่เห็น
ในที่ซู๊ดด.....ในที่สุดเราก็หอบสังขารของเรามาถึงณ.จุดนัดพบคือร้านบ้านจักรยานของท่าน เจ๊ตาแสนสวย อดที่จะเห็นใจท่านสมาชิกทางพลิ้วไม่ได้ว่าในแต่ละครั้ง ของการทำกิจกรรมต้องมาไกลกว่าเพื่อนกว่าจะมา ณ.ฐานที่มั่นของเราคงจะเหนื่อยเอาการขอชื่นชมด้วยใจจริง
สาสน์ชมรมรถถีบโบราณจันทบูร
อ. 2 มีนาคม 2551
กราบสวัสดีเหล่าเพื่อนพ้องน้องพี่ชาวชมรมรถถีบโบราณจันทบูรและผู้อ่านสาสน์ที่รักทุกท่าน วันนี้ผมได้มีโอกาสมารับใช้พวกท่านอีกแล้วครับ
ตามที่ผมเกริ่นไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วว่าเราจะไปเยือนเพื่อนสมาชิกทางพลิ้วและถือโอกาสไปเที่ยวน้ำตกพลิ้วด้วยเลยและคิดว่าเส้นทางคงไกลน่าดูสำหรับผู้ไม่เคยถีบไปไกลและแรงน้อยเช่นผม.......
วันอาทิตย์นี้เรานัดกันเร็วหน่อยครับประมาณเที่ยงตรงนัดเจอกันที่เดิมณ.ฐานที่มั่นของเรา ท่านหมอปี๋และท่านอ.หลีนั่งคอยกันก่อนแล้วครับ ส่วนผม ท่านอ.เต้ ท่านมานพ สาย.....ตามเคย เราทั้ง3คนพนมมือไหว้พร้อมทั้งกล่าวคำว่าสวัสดีตามประสาผู้น้อย ท่านหมอปี๋พี่ใหญ่ที่ใจดีสำหรับน้องๆมอบกระดาษถ่ายเอกสารให้เรา 1 รีม เอาไว้ใช้ในงานของชมรม ส่วนท่านอ.หลีขอตัวขับรถไปรอที่ร้านบ้านจักรยานซึ่งเป็นจุดนัดพบของเรา ขอไปขี่ในช่วงที่2แทน เพราะทางค่อนข้างไกลสำหรับท่านทางด้านท่านพี่บวรนั้น เราจะถีบรถไปรับที่บ้านท่าน เพราะเป็นทางผ่านพอดี ท่านเฮียเต็ง ไม่เห็นเลยและสมาชิกส่วนใหญ่ก็รออยู่ที่จุดนัดพบครับ
12.30น. เราทั้ง4 คนก็เตรียมความตัวเช๊คลมยาง ตรวจดูไส้ไก่ โซ่ และอุปกรณ์ในการเดินทางแต่การที่เราจะเอาของไปทั้งหมดในการเดินทางไม่ว่าจะเป็นอาหาร ยารักษาโรค อุปกรณ์ทั้งหลายทั้งปวงก็ไม่สู้เตรียมความพร้อมทางใจและเตรียมรับมือกับความไม่พร้อมที่จะเกิดขึ้นที่อยู่เบื้องหน้า ตรวจความเรียบร้อยเสร็จเรียบร้อยแล้วขึ้นอานล้อหมุน ไปกันเลยช้าอยู่ใย เราทั้ง4 ใช้เวลาลัดเลาะออกจากตัวเมืองโดยใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงหมุ่บ้านศิราพรวิวล์ ท่านพี่บวรคอยเราอยู่ที่หน้าหมู่บ้านแล้วครับ และหันไปตามเสียงคนร้องทักทางด้านหลังอ๋อ.........นึกว่าใคร ที่แท้ก็ใครนี้เองฮะฮ่าๆๆๆๆๆๆ....ท่านเฮียเต็งของเรานั้นเองครับแต่วันนี้ไม่ได้ถีบรถแต่บิดมอร์ไซร์4จังหวะออโตเมติก แบบเด็กแนวทั่วๆๆไปพี่ท่านคงอยากกระชากวัยหรืออย่างไรไม่ทราบได้ ถามไถ่ได้ใจความว่าไม่สามารถไปร่วมกิจกรรมของชมรมได้( อีกแล้ว )แต่ขอบิดไปส่งเราที่จุดนัดพบครับ เท่ากับว่าในช่วงแรกมี5 คนถีบ กับ1 บิด............
วันนี้อากาศค่อนข้างท้าทายมากครับ แดดร้อน ลมแรงแต่ผมก็วัดค่าทางฟิสิกส์ไม่ได้ว่าสักกี่มากน้อยแต่รู้เพียงว่าเหนื่อยแล้วเราแยกจากถนนใหญ่ตัดไปทางแยกเข้าหนองบัวด้วยระยะทางไกลหรือ นอนน้อยกระมังท่านมานพขาเริ่มตายครับ แถมทำท่าเหมือนท่องคาถาสวดมนต์พอถีบไปประชิด ที่ไหนได้บ่น....นั้นเอง” ...โอ้ย...ทำไมหนักจังเหมือนมีคนมานั่งซ้อนท้ายเลย.” ท่านเฮียเต็งผู้มากประสบการณ์จึงช่วยไปบิดมอร์ไซร์ช่วยลากจูงเพื่อให้ท่านมานพได้เบาแรงบ้างสลับกับช่วยท่านอ.เต้ ส่วนท่านหมอปี๋พี่ท่านเทพมากเหงื่อไม่ตกเลย ท่านพี่บวรก็เช่นเดียวกันไปกินอะไรกันมาไม่รู้ครับแรงดีจริงๆ ส่วนผมไม่ต้องพูดถึงเลย............หอบจับครับ
ไม่กี่กิโลเมตรแล้วเราก็จะถึงจุดนัดพบแล้วท่านเฮียเต็งคงจะครั่นเนื้อครั่นตัวขอถีบรถผมบ้าง แล้วกระซิบเบาๆๆว่า..”.เดี๊ยวจะโชว์ให้ดุ...”ท่านเฮียเต็งขึ้นอานได้ก็ใช้ท่วงท่าแบบเสือหมอบเลยใช้ความเร็วค่อนข้างสูงเสียดายไม่มีไมล์วัด ผมอดเป็นห่วงไม่ได้เลย ห่วงรถนะครับกลัวจะหลุดเป็นชิ้นๆๆท่านหมอปี๋นึกสนุกควบตามแบบหายใจรดต้นคอกันเลย ท่านอ.เต้ควบตามบ้างแพ้ชนะผมไม่อาจรู้ได้ครับเพราะหนทางคดเคี้ยวมองไม่เห็น
ในที่ซู๊ดด.....ในที่สุดเราก็หอบสังขารของเรามาถึงณ.จุดนัดพบคือร้านบ้านจักรยานของท่าน เจ๊ตาแสนสวย อดที่จะเห็นใจท่านสมาชิกทางพลิ้วไม่ได้ว่าในแต่ละครั้ง ของการทำกิจกรรมต้องมาไกลกว่าเพื่อนกว่าจะมา ณ.ฐานที่มั่นของเราคงจะเหนื่อยเอาการขอชื่นชมด้วยใจจริง
แก้ไขล่าสุดโดย มยุรธุช เมื่อ Mon Mar 16, 2009 9:27 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
มยุรธุช- จำนวนข้อความ : 216
Join date : 05/03/2009
Re: สาส์นชมรมฉบับที่ 2มีนาคม2551 โดยประธานเล็ก
มยุรธุช Tue Mar 10, 2009 8:41 am
..ไม่ว่าจะเป็นท่าน(ช่าง)เจ ท่าน(ช่าง)เฉิบ ท่านบาส ท่านพี่น้องน๊อต แน๊ตที่มุ่งมั่นฝ่าหนทางมาเพื่อร่วมกิจกรรมชองชมรมนับถือจากใจจริงๆๆครับ
ผมลืมมองเวลาแต่ประมาณได้ว่าน่าจะ40...50นาทีได้กว่าจะมาถึงจุดนัดพบพวกเราจอดรถเรียงรายเพื่อถ่ายรุปที่หน้าร้านบ้านจักรยาน ท่านเจ๊ตาแสนสวยก็ให้การต้อนรับเราอย่างอบอุ่นแต่ละคนที่มาต้อนรับใบหน้ายิ้มแย้มทำให้เราหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เรามาถึงตั้งนานแล้วอ.หลีหายไปไหนเน้อยังไม่ทันขาดคำอ.หลีก็มาถึงลงจากลงรถยนต์มาได้ประโยคแรก “ทำไมถีบกันมาเร็วจังเลยผมแค่แวะกินก๋วยเตี๊ยว.” ทำให้เราอด อมยิ้มไม่ได้เลย
ธรรมเนียมชองเราคือการถ่ายรูป...จนคิดว่าตัวเองเป็นนายแบบไปซะแล้วเพราะถ่ายเยอะจริงๆๆตากล้องของเราใช่ใครอื่นท่านอ.เต้นั้นเอง ท่านถ่ายเพื่อไปลงในเวปไซร์ ไทยสกู๊ตเตอร์ดอทคอมนะครับ ท่านถ่ายรูปพร้อมรถถีบโบราณกับคนหน้าตาดีๆๆทั้งหลายที่หน้าร้านบ้านจักรยาน สมาชิกที่มารวมกันวันนี้ท่านหมอปี๋ ท่านพี่บวร ท่านอ.หลี ท่านเฮียเต็ง ท่านอ.เต้ ท่านมานพ ท่าน(ช่าง)เฉิบ ท่าน(ช่าง)เจ ท่านบาส ท่านพี่น้องน๊อต แน๊ต และท่านสมาชิกใหม่พี่เอและผม
บ่าย3โมงกว่าๆแล้วเราทั้งหมดตั้งขบวนรถออกขาดแต่ท่านเฮียเต็งที่ต้องกลับบ้าน(บ้านน้องไหนอีกน้าอิอิ)จากนั้นเราก็เดินทางกันเลย ผุ้คน2ข้างทาง ต.พลิ้ว ต่างมาดูด้วยความประหลาดใจและมักจะเข้ามาถามด้วยคำถามยอดฮิต “ไปเอามาจากไหนยังหาได้อีกหรอ” นี้เป็นคำถามที่เราจะเจอกันประจำพวกเราเวียนศาลเจ้า1รอบครับเพื่อเป็นการคาราวะจากนั้นก็แยกไปเส้นทาง ท่านพี่น้อง น๊อต แน๊ต บรรยากาศ2ข้างทางร่มรื่นมากครับอุดมไปด้วยต้นมังคุด มังคุด และก็มังคุด ชั่วเคี้ยวหมากแหลกเรามาถึงทางแยกเข้าน้ำตกพลิ้วแล้วนั่งพักศาลาริมทางซักครู่ให้เพื่อนสมาชิกคลายกล้ามเนื้อกันบ้างเหมือนเดิมครับถ่ายรูปราวกับพวกเราเป็นนายแบบโฆษณารถถีบโบราณ
หายเหนื่อยแล้วก็ตั้งขบวนล้อหมุนกันเลยเหลือระยะทาง1...2กิโลเมตรทางลาดขึ้นลงตามลักษณะของเนินเขาพวกเราล่อนถลาลงเนินเขาเหมือนไก่ป่าจะบิน แต่เวลาขึ้นเนินเขาเหมือนไข้จะกิน โอ้..แม่เจ้าทางเนินทอดยาวก่อนถึงประตูทางเข้าผมได้ยินเสียงกัดฟันดังกลอดๆแต่ไม่ทราบว่าของสมาชิกท่านใดเพราะตาลายก่อนจะมาถึงหน้าประตูเก็บเงินลงจากรถถีบมานึกว่าเจ้าเข้าเถอะครับขาสั่นดังปัปๆเหงื่อออกขับไล่ไขมันที่อยู่ใต้ผิวหนังของเราออกไปได้หลายกิโลกรัมผมเลยนึกถึงประโยคที่เคยฟังมานานหลังสู้ฟ้า หน้าสู้ฝน ก้นสู้อานและเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอยู่บนอานให้มากที่สุดคงใช้ได้เสมอทุกสถาณการณ์การผ่านเข้าด่านเก็บเงินแต่พวกเราไม่เสียสตางค์แต่อย่างใดนั่นเป็นเพราะท่านพี่น้อง น็อต , แน็ตไปเป็นทูตเจรจาให้พวกเราในนามของชมรมขอขอบคุณท่านทั้ง2ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับเราทั้งหมดจอดรถเป็นระเบียบสวยงามภายในศาลาของน้ำตกและคือโอกาสประชุมไปในตัวครับพูดคุยกันถึงเรื่องการไปรวมตัวของชาวรถถีบโบราณที่สะพานมัฆวาณครับว่ากันไปกันกี่มากน้อย เวลาก็ล่วงไปบ่าย4โมงเศษๆแล้วจบประชุมได้เวลาลงแช่น้ำพักผ่อนแล้ว ท่านหมอปี๋ กับท่านพี่บวร แก้ผ้า เอ้ย...เปลี่ยนชุดลงเล่นน้ำก่อนใครพวกเราต่างพักผ่อนตามแต่ถนัดครับบ้างก็นั่งช้ำ เล่นน้ำ ภายใต้ แมกไม้ สายธาร หมู่ปลา และสาวน้อยเล่นน้ำอวดทรวดทรงองค์เอว สิ่งเหล่านี้คือของกำนัลที่ธรรมชาติมอบให้แก่เราทั้งหมดในการเยียนน้ำตกพลิ้วครั้งนี้ แต่เราอยากหยุดเวลาตรงนี้ไว้นานๆ ท่าน(ช่าง)เจนี้กอดใจไม่ไหวขอเล่นด้วยโดดน้ำตุมหายเลย ไปโผล่อีกที่โน่นกลุ่มสาวๆเข้าใจคิด ส่วนท่านบาส , ท่าน(ช่างเฉิบ) , ท่านพี่เอ ท่าทางไม่ค่อยอยากเล่นน้ำ เพราะมีหลายๆให้น่าสนใจกว่าฮะฮ่าๆ ให้ควรแก่เวลากลับ 5 โมงกว่าแล้ว
ผมลืมมองเวลาแต่ประมาณได้ว่าน่าจะ40...50นาทีได้กว่าจะมาถึงจุดนัดพบพวกเราจอดรถเรียงรายเพื่อถ่ายรุปที่หน้าร้านบ้านจักรยาน ท่านเจ๊ตาแสนสวยก็ให้การต้อนรับเราอย่างอบอุ่นแต่ละคนที่มาต้อนรับใบหน้ายิ้มแย้มทำให้เราหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เรามาถึงตั้งนานแล้วอ.หลีหายไปไหนเน้อยังไม่ทันขาดคำอ.หลีก็มาถึงลงจากลงรถยนต์มาได้ประโยคแรก “ทำไมถีบกันมาเร็วจังเลยผมแค่แวะกินก๋วยเตี๊ยว.” ทำให้เราอด อมยิ้มไม่ได้เลย
ธรรมเนียมชองเราคือการถ่ายรูป...จนคิดว่าตัวเองเป็นนายแบบไปซะแล้วเพราะถ่ายเยอะจริงๆๆตากล้องของเราใช่ใครอื่นท่านอ.เต้นั้นเอง ท่านถ่ายเพื่อไปลงในเวปไซร์ ไทยสกู๊ตเตอร์ดอทคอมนะครับ ท่านถ่ายรูปพร้อมรถถีบโบราณกับคนหน้าตาดีๆๆทั้งหลายที่หน้าร้านบ้านจักรยาน สมาชิกที่มารวมกันวันนี้ท่านหมอปี๋ ท่านพี่บวร ท่านอ.หลี ท่านเฮียเต็ง ท่านอ.เต้ ท่านมานพ ท่าน(ช่าง)เฉิบ ท่าน(ช่าง)เจ ท่านบาส ท่านพี่น้องน๊อต แน๊ต และท่านสมาชิกใหม่พี่เอและผม
บ่าย3โมงกว่าๆแล้วเราทั้งหมดตั้งขบวนรถออกขาดแต่ท่านเฮียเต็งที่ต้องกลับบ้าน(บ้านน้องไหนอีกน้าอิอิ)จากนั้นเราก็เดินทางกันเลย ผุ้คน2ข้างทาง ต.พลิ้ว ต่างมาดูด้วยความประหลาดใจและมักจะเข้ามาถามด้วยคำถามยอดฮิต “ไปเอามาจากไหนยังหาได้อีกหรอ” นี้เป็นคำถามที่เราจะเจอกันประจำพวกเราเวียนศาลเจ้า1รอบครับเพื่อเป็นการคาราวะจากนั้นก็แยกไปเส้นทาง ท่านพี่น้อง น๊อต แน๊ต บรรยากาศ2ข้างทางร่มรื่นมากครับอุดมไปด้วยต้นมังคุด มังคุด และก็มังคุด ชั่วเคี้ยวหมากแหลกเรามาถึงทางแยกเข้าน้ำตกพลิ้วแล้วนั่งพักศาลาริมทางซักครู่ให้เพื่อนสมาชิกคลายกล้ามเนื้อกันบ้างเหมือนเดิมครับถ่ายรูปราวกับพวกเราเป็นนายแบบโฆษณารถถีบโบราณ
หายเหนื่อยแล้วก็ตั้งขบวนล้อหมุนกันเลยเหลือระยะทาง1...2กิโลเมตรทางลาดขึ้นลงตามลักษณะของเนินเขาพวกเราล่อนถลาลงเนินเขาเหมือนไก่ป่าจะบิน แต่เวลาขึ้นเนินเขาเหมือนไข้จะกิน โอ้..แม่เจ้าทางเนินทอดยาวก่อนถึงประตูทางเข้าผมได้ยินเสียงกัดฟันดังกลอดๆแต่ไม่ทราบว่าของสมาชิกท่านใดเพราะตาลายก่อนจะมาถึงหน้าประตูเก็บเงินลงจากรถถีบมานึกว่าเจ้าเข้าเถอะครับขาสั่นดังปัปๆเหงื่อออกขับไล่ไขมันที่อยู่ใต้ผิวหนังของเราออกไปได้หลายกิโลกรัมผมเลยนึกถึงประโยคที่เคยฟังมานานหลังสู้ฟ้า หน้าสู้ฝน ก้นสู้อานและเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอยู่บนอานให้มากที่สุดคงใช้ได้เสมอทุกสถาณการณ์การผ่านเข้าด่านเก็บเงินแต่พวกเราไม่เสียสตางค์แต่อย่างใดนั่นเป็นเพราะท่านพี่น้อง น็อต , แน็ตไปเป็นทูตเจรจาให้พวกเราในนามของชมรมขอขอบคุณท่านทั้ง2ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับเราทั้งหมดจอดรถเป็นระเบียบสวยงามภายในศาลาของน้ำตกและคือโอกาสประชุมไปในตัวครับพูดคุยกันถึงเรื่องการไปรวมตัวของชาวรถถีบโบราณที่สะพานมัฆวาณครับว่ากันไปกันกี่มากน้อย เวลาก็ล่วงไปบ่าย4โมงเศษๆแล้วจบประชุมได้เวลาลงแช่น้ำพักผ่อนแล้ว ท่านหมอปี๋ กับท่านพี่บวร แก้ผ้า เอ้ย...เปลี่ยนชุดลงเล่นน้ำก่อนใครพวกเราต่างพักผ่อนตามแต่ถนัดครับบ้างก็นั่งช้ำ เล่นน้ำ ภายใต้ แมกไม้ สายธาร หมู่ปลา และสาวน้อยเล่นน้ำอวดทรวดทรงองค์เอว สิ่งเหล่านี้คือของกำนัลที่ธรรมชาติมอบให้แก่เราทั้งหมดในการเยียนน้ำตกพลิ้วครั้งนี้ แต่เราอยากหยุดเวลาตรงนี้ไว้นานๆ ท่าน(ช่าง)เจนี้กอดใจไม่ไหวขอเล่นด้วยโดดน้ำตุมหายเลย ไปโผล่อีกที่โน่นกลุ่มสาวๆเข้าใจคิด ส่วนท่านบาส , ท่าน(ช่างเฉิบ) , ท่านพี่เอ ท่าทางไม่ค่อยอยากเล่นน้ำ เพราะมีหลายๆให้น่าสนใจกว่าฮะฮ่าๆ ให้ควรแก่เวลากลับ 5 โมงกว่าแล้ว
แก้ไขล่าสุดโดย มยุรธุช เมื่อ Mon Mar 16, 2009 9:28 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
มยุรธุช- จำนวนข้อความ : 216
Join date : 05/03/2009
Re: สาส์นชมรมฉบับที่ 2มีนาคม2551 โดยประธานเล็ก
มยุรธุช Tue Mar 10, 2009 8:42 am
เราถ่ายรูปกันเช่นเดิมครับบริเวณปิรามิดพระนางเรือล่ม ซึ่งตั้งอยู่ที่นี่มานานแสนนาน ในช่วงเวลากลับเราค่อนข้างทำเวลาได้ดีครับมาถึงบ้านท่านพี่น้อง น็อต , แน็ตเลยมาพักดื่มน้ำเลยถือโอกาศถ่ายรูปขบวนรถถีบโบราณที่หน้าบ้านของท่านทั้ง2ครับมุมสวยดีมาก จากนั้นเราก็เดินทางต่อ จนมาถึงร้านบ้านจักรยานของเจ้ตาแสนสวยยืนรอรับอยู่หน้าบ้าน ชักหิวแล้วสิทำไงดี กองทัพต้องเดินด้วยท้องถึงแม้จะเป็นขากลับก็ตามเถอะ พวกเราอยู่ในวัยกำลังโต...อดอาหารไม่ได้ฮะฮ่าๆเราทั้งหมดยกเว้นท่านบาสกับท่านพี่เอ ต้องขอตัวไปลาทำภารกิจก่อน ที่เหลือก็แวะอิ่มอร่อยกับอาหารอีสานซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านบ้านจักรยานเท่าไหร่ อิ่มหมีพลีมันก็เห็นต้องอำลากันกลับ , อำลาเพื่อจะเจอกันใหม่ในโอกาสหน้า ท่านอ.หลี ขับรถกลับครับ ท่านน็อต , ท่านแน็ต , ท่านเฉิบ ,ก็ขออำลาเป็นลำดับ แล้วก็ขี่มาส่งท่าน(ช่าง)เจที่หนองบัวครับ ค่ำมืดแล้วเราใช้ไดนาโมปั่นไฟเพื่อความปลอดภัยบนท้องถนน และใช้สัญญาญมือควบคู่ไปด้วยในการเลี้ยว หรือลง ไหล่ทาง เราใช้เวลา 40นาทีก็มาถึงนิวาศสถานของท่านพี่บวร พักเหนื่อยดื่มน้ำก็หาย พูดคุยกันให้กล้ามเนื้อเราผ่อนคลาย จากนั้นได้เวลากลับ ได้เวลาที่ทุกๆท่านจะได้ทำภารกิจของตัวเอง ไปต่อสู้กับโลกความเป็นจริงต่อไป อาทิตย์หน้าจะไปร่วมงานรถถีบโบราณที่สะพานมัฆวาณครับคงสนุกแน่
สุดท้ายนี้ขอให้มีความสุขและความโชคดีจงมีแด่ท่านสมาชิกชมรมรถถีบโบราณจันทบูรและผู้อ่านสาสน์ที่รักนี้ทุกท่านครับ...สวัสดี
สองขา ถีบทุกข์ อ่อนล้า
ทายท้า ทางโศก ทั่วถิ่น
รอนแรม รักษ์โลก สุขจริง
ปล่อยวาง จิตว่าง ทางธรรม
สุดท้ายนี้ขอให้มีความสุขและความโชคดีจงมีแด่ท่านสมาชิกชมรมรถถีบโบราณจันทบูรและผู้อ่านสาสน์ที่รักนี้ทุกท่านครับ...สวัสดี
สองขา ถีบทุกข์ อ่อนล้า
ทายท้า ทางโศก ทั่วถิ่น
รอนแรม รักษ์โลก สุขจริง
ปล่อยวาง จิตว่าง ทางธรรม
แก้ไขล่าสุดโดย มยุรธุช เมื่อ Mon Mar 16, 2009 9:28 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
มยุรธุช- จำนวนข้อความ : 216
Join date : 05/03/2009
Re: สาส์นชมรมฉบับที่ 2มีนาคม2551 โดยประธานเล็ก
มยุรธุช Tue Mar 10, 2009 8:44 am
เป็นอย่างไรกันบ้างครับฝีไม้ลายมือการเขียนของประธานเล็กไม่ยิ่งหย่อนกว่า ฝีมือการเกี๊ยวพาราสีเลยใช่ใหมครับ อยากให้ทุกคนลองอ่านดูครับ
มยุรธุช- จำนวนข้อความ : 216
Join date : 05/03/2009
นินจา- จำนวนข้อความ : 2
Join date : 26/02/2009
Re: สาส์นชมรมฉบับที่ 2มีนาคม2551 โดยประธานเล็ก
ไอติมเย็น Thu Mar 12, 2009 11:10 am
เก่งจิงๆเลยนะจ๊ะ ท่านประธาน
เขียนเล่าซะเห็นภาพเลย
เล่าได้ยาวมาก อ่านไปขำไป
ยิ้มอยู่คนเดียว อิอิ
บรรยากาศคงหนุกหนานหน้าดู
ถ้าได้เห็นภาพจิงๆคงดี นะจ๊ะ
เขียนเล่าซะเห็นภาพเลย
เล่าได้ยาวมาก อ่านไปขำไป
ยิ้มอยู่คนเดียว อิอิ
บรรยากาศคงหนุกหนานหน้าดู
ถ้าได้เห็นภาพจิงๆคงดี นะจ๊ะ
ไอติมเย็น- จำนวนข้อความ : 37
Join date : 06/03/2009
โจรปล้นใจ- จำนวนข้อความ : 79
Join date : 26/02/2009
Re: สาส์นชมรมฉบับที่ 2มีนาคม2551 โดยประธานเล็ก
มยุรธุช Thu Mar 12, 2009 6:47 pm
บ้าไปแล้วเหรอจ๊ะ ยิ้มคนเดียวเนี่ยไอติมเย็น พิมพ์ว่า:เก่งจิงๆเลยนะจ๊ะ ท่านประธาน
เขียนเล่าซะเห็นภาพเลย
เล่าได้ยาวมาก อ่านไปขำไป
ยิ้มอยู่คนเดียว อิอิ
บรรยากาศคงหนุกหนานหน้าดู
ถ้าได้เห็นภาพจิงๆคงดี นะจ๊ะ
มยุรธุช- จำนวนข้อความ : 216
Join date : 05/03/2009
Re: สาส์นชมรมฉบับที่ 2มีนาคม2551 โดยประธานเล็ก
ไอติมเย็น Thu Mar 12, 2009 6:58 pm
มยุรธุช พิมพ์ว่า:บ้าไปแล้วเหรอจ๊ะ ยิ้มคนเดียวเนี่ยไอติมเย็น พิมพ์ว่า:เก่งจิงๆเลยนะจ๊ะ ท่านประธาน
เขียนเล่าซะเห็นภาพเลย
เล่าได้ยาวมาก อ่านไปขำไป
ยิ้มอยู่คนเดียว อิอิ
บรรยากาศคงหนุกหนานหน้าดู
ถ้าได้เห็นภาพจิงๆคงดี นะจ๊ะ
สงสัยจะบ้าจิงๆจ๊ะ 555+
นั่งอ่านไปยิ้มไป อิอิ
อ่านมากไปลืมเวลากลับบ้านเลย บะบายนะจ๊ะ
ไอติมเย็น- จำนวนข้อความ : 37
Join date : 06/03/2009
Similar topics» สาส์นชมรมฉบับที่ 23 มีนาคม 2551 โดยประธานเล็ก ทริปลงหนังสืออีส
» สาส์นชมรมฉบับที่ 9 มีนาคม 2551 โดยประธานเล็ก ทริปมัฆวาณ
» สาส์นชมรมฉบับที่ 6 เมษายน 2551 โดยประธานเล็ก ทริปเสม็ดงาม
» สาส์นชมรมฉบับที่ 16 มีนาคม 2551 โดยประธานเล็ก ทริปคลองถม
» สาส์นชมรมฉบับที่ 9 มีนาคม 2551 โดยประธานเล็ก ทริปมัฆวาณ
» สาส์นชมรมฉบับที่ 6 เมษายน 2551 โดยประธานเล็ก ทริปเสม็ดงาม
» สาส์นชมรมฉบับที่ 16 มีนาคม 2551 โดยประธานเล็ก ทริปคลองถม
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ|
|
|